სერბეთს გადაკრავს შავი ღეუბელი,
ტირიან დედები შვებმოსილნი.
ჯვარი დაეცა,ჯვარი მხსნელისა,
გაჰკივის ზარი,ცეცხლში მოსილი.
ტანჯული მიწა ღაღდებს მწარედ,
ხსნას ძებს სამშობლოს გარედ.
ძმა კი ,დაესხა შავად და მტრულად,
გახედე იქეთ კოსოვო ტირის!
ოჰ,კოსოვო,კოსოვო ვერაგო ქალო,
რად მიატოვე ტანჯული მხარე?!
სისხლით მოირწყა სერბეთის მიწა,
,,რად მიმატოვე ბატონო ჩემო''
სერბეთის მიწა,გმირების მიწავ!
ტაძრები შენი ცად აზიდულა!
ვერაგი მტრები დამხობას ცდილობს.
არ დაიჩოქო დაჭრილო მიწავ!
No comments:
Post a Comment